U bent hier

Home

Blogs

Vakantie

woensdag, 6 september 2017

Met een zwaar gevoel in mijn buik loop ik over de camping. De bomen zijn groen en de zon schijnt, waarom voel ik me zo verdrietig en ongemakkelijk? We zijn vandaag aangekomen en de tent staat met alles er op en er aan. Het was een hele onderneming voor een weekje aan zee. Het ongemakkelijke gevoel begon zodra we de motor van de bus startten en wegreden. Ik voel me een beetje bezwaard. Mag dit allemaal wel, alleen maar omdat ík het zo leuk vind? En het is zo anders dan de laatste keer dat we kampeerden. Dat was drie jaar geleden. De kinderen zijn zoveel groter nu. Ouder. Anders.

De hoop om te hopen

zondag, 27 augustus 2017

Als je ziek wordt dan heb je ineens een beperkt aantal keuzes. De keuze om te vechten, vluchten of bevriezen, zoals ik heb mogen leren tijdens mijn coachopleiding.

Terugkijkend op mijn ziekteproces heb ik zowel voor de vecht- als vluchtmodus gekozen. Vooral in het begin zat ik in de vechtmodus. Je denkt toch zeker niet dat ik "haar" laat winnen!

De kanker heb ik benaderd als een ontastbaar individu. De Bitch die mijn leven totaal op z'n kop zette. Op slinkse wijze ontnam ze mij mijn gezondheid en vrouwelijkheid.

Er was eens.....,

maandag, 7 augustus 2017

Stel je voor dat iemand een sprookje vertelt over jouw leven beginnend bij; “Er was eens”.

Mijn eigen sprookje begint met; “Er was eens een vrouw van 29 jaar die een bobbel ontdekte in haar linkerborst....” Wat er toen zou gebeuren wist niemand, niet de schrijver, niet de personages, niemand.

Wat nu weer?

vrijdag, 4 augustus 2017

Zomer - beetje moe - haar

zaterdag, 1 juli 2017

Het goede nieuws is dat de chemo zijn werk goed heeft gedaan: de zes AC-kuren zitten erop. De CT-scan is gemaakt en afgelopen week kregen we daarvan de uitslag.

  • De marker is steeds gedaald.
  • De gedeeltelijk erg grote lymfeklieren zijn  'onzichtbaar' geworden.
  • De leveruitzaaiingen zijn nog wel zichtbaar maar nu superklein.

Al met al een mooi resultaat. Natuurlijk zijn we er blij mee want het biedt perspectief op een mooie zomer.
Toch hebben we beiden geen gat in de lucht gesprongen.

Wij en de rest van de wereld

maandag, 26 juni 2017

Het zit erop

zaterdag, 10 juni 2017

Afgelopen vrijdag kreeg ik mijn laatste AC-kuur, nummer 6.

Na een dag coma en toch nog braken gisteren, vandaag nog nauwelijks mijn bed uit maar al wel redelijk gegeten.

Hé hé, het zit erop. De buitenwereld weet het nauwelijks, hoe afgebrand je kunt zijn, en wat voor klachten je erbij krijgt: pijnlijke slokdarm, blaasontsteking, schrale extreem droge huid, nagels die blauw worden en los laten (alleen voeten), kaal, moe, emotioneel. Hier hoef ik dat niet uit te leggen. We doen het ermee en het komt zoals het komt.

“Zoals met alle emoties, de angst is wat het is”

zaterdag, 3 juni 2017

Op 8 maart organiseerde AYA* het vierde AYA 4 Space symposium, het nationale ‘jong en kanker’ symposium. Debbie (lid van de expertgroep jonge vrouwen) was er bij namens BVN. Ze schreef er onderstaande ‘blog’ over die we graag hier publiceren. Het symposium is alweer even geleden, maar de blog van Debbie is actueel. Ze schrijft over angst op terugkeer van de kanker en de waarde van lotgenotencontact.

 

Het verhaal van Debbie

“Zoals met alle emoties, de angst is wat het is”

Inktzwart / stralend licht

dinsdag, 30 mei 2017

Als ik mijn motto hier zo op de website zie staan, dan heb ik het gevoel dat ik er iets over moet zeggen. Want in zulke grote letters, zo eruit gelicht, en zo helemaal op zichzelf vind ik 'm een beetje confronterend, neigend naar fout, staan. Het zou zelfs kunnen dat mensen er aanstoot aan nemen of gekwetst zijn. En dat is het laatste dat ik wil veroorzaken.

Vier de voordelen!

Daar doe ik het voor

dinsdag, 2 mei 2017

Kuur vier zit er in en hij hakt erin.

Een woord komt steeds de eerste dagen na de kuur op. Afgrijzen. Afgrijselijk. Een combinatie van afzien, grijs zijn, afgrijselijk voelen.

Pagina's