Blogs van misha

Nou met Mies gaat het eigenlijk wel goed. Nadat ik de winkel voorgoed heb gesloten viel er eigenlijk een last van mijn schouders. Als ik er eigenlijk over nadenk ben ik de afgelopen ruim 2 jaar maar gewoon door blijven buffelen. Ik nam het leven maar zoals het was en go with the flow, you know, maar als je echt aan me vroeg of ik er vrede mee had...nee dat niet. En nu...ja lekker de tijd kunnen nemen voor mijzelf, voor kim en natuurlijk alle andere zaken waar ik mee bezig ben maar ik hoef niets meer, ik moet niet meer en ergens heb ik nu de vrijheid die ik zo lang wilde hebben.

Dat ik hier mijn laatste letters typ...........

Al de hele avond zit ik te denken aan een mooi geschreven afscheid, maar afscheid is nooit mooi......

Zeker niet als het een groep dames betreft die je aan het hart ligt en waar er vele een speciaal plekje hebben gekregen in mijn hart.
We hebben lief en leed gedeeld en helaas de realiteit meer dan eens onder ogen moeten zien.
Borstkanker....., het is een sluipmoordenaar die als het de kans krijgt je een mes in je rug steekt, maar de Amazones maken het draagzaam.

Nu de geschiedenis steeds meer rust krijgt en alles een duidelijke plek krijgt/heeft gekregen blijven er toch een aantal zaken over die me bezig houden.
Stuk voor stuk zal ik ze hier proberen te omschrijven.

De Raaf

“Raven hebben een verbintenis met het hiernamaals.”

Dit is een bewering waar ik in geloof.
Op begraafplaatsen kom je ze tegen.
In griezelfilms kom je ze tegen.
En eigenlijk kom ik die maffe vogels mijn hele leven al tegen,
al als klein kind was in gefascineerd door een houtskool tekening van een raaf
op een dode boom zittend, die bij mijn oma aan de muur hing.

Na het overlijden van mijn oma, zo´n 10 jaar geleden, heb ik de tekening geërfd en sindsdien
hangt het op een ere plaatsje aan de muur.